سکوت میکنی چرا؟

از این زمانه خسته ای؟

بساط عاشقی چرا؟

برای راه بسته ای؟

نگو بدون همنفس نمی شود ز عشق گفت.

قصور از دلت بود که غمگین نشسته ای

به اسمان چه بنگری پرنده شد ز باورت

تو یی که بال عاشقی به بد دلی شکسته ای

ز پنجره برون برو برای باغ کوچه شو

چرا صدای زندگی به روی خانه بسته ای؟

نگاه گرم ماه را

برای خانه سایه کن

وگر به خود جفا مکن

ز بند غصه رسته ای..............

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: